Na ten świat przychodzimy w określonym miejscu i czasie. Fakt zarejestrowania przyjścia dziecka na świat w prawie świeckim pilnuje Urząd Stanu Cywilnego. Tam powstaje akt urodzenia, tzw. metryka. Ten akt urodzenia zawiera nazwisko i imię, lub imiona, dane rodziców, czas i miejsce urodzenia. Za opłatą skarbową można tutaj otrzymać odpis aktu urodzenia (metryki) do załatwienia takich spraw, jak: szkoła, legitymacja szkolna, dowód osobisty, małżeństwo, sprawy majątkowe, pogrzebowe. Każdy obywatel jest zarejestrowany w Urzędzie Stanu Cywilnego i ma swój numer. Na przykład: USC Otwock, 123/2013, to znaczy, że dziecko urodziło się na terenie Gminy Otwock w roku 2013 i zostało zapisane jako 123. Urodzone dziecko do Urzędu Stanu Cywilnego może zgłosić jedno z rodziców i to wystarczy.
Dla chrześcijan następnym krokiem jest sakrament chrztu. Kiedy jest on udzielony w parafii musi być zapisany w księdze chrztów i powstaje w ten sposób jest akt chrztu. Np. Par. M. B. Królowej Polski, ul. Czerska 21, nr 88/ 2013. To znaczy, że dziecko zostało ochrzczone w tejże par. w 2013 r. i jest to zapisane w księdze aktów chrztu pod numerem jako 88. Pod tym numerem są wszystkie dane dziecka, jego rodziców i chrzestnych oraz nazwisko i imię kapłana, który chrztu udzielił. Odpis tego aktu chrztu nazywa się świadectwem chrztu i może być wydany tylko przez kancelarię parafialną. Do załatwiania spraw związanych z I Komunią Św., sakramentem bierzmowania, małżeństwa, kapłaństwa potrzebne jest świadectwo chrztu, które można otrzymać w kancelarii parafialnej. Akt chrztu posiada wiele rubryk. Ale jedna jest na początku niezapisana. Uzupełnia się ją sukcesywnie. Co jest do niej wpisywane? Otóż, zdarza się, że dziecku zostało zmienione nazwisko. Wtedy w wolnej rubryce zapisuje się nowe nazwisko i również sygnaturę sądowego wyroku. Ktoś przystąpił do I Komunii Św., wpisuje się to również w tę rubrykę. I tak dalej dokonuje się wpisów o bierzmowaniu, sakramencie małżeństwa. Jeżeli ktoś wyrokiem sądu biskupiego uzyskał stwierdzenia nieważności wcześniej zawartego małżeństwa, zostaje to również zapisane. Jeżeli ktoś przyjął święcenia kapłańskie, to również jest zapisane dokładnie kiedy, gdzie i który biskup ich udzielił.
Samo prowadzenie ksiąg religijnych aktów chrztów nie jest trudne ani uciążliwe. Co prawda wymaga to systematyczności i umiejętności pisania pismem kaligraficznym, żeby nikt w przyszłości nie miał trudności w prawidłowym odczytywaniu imion i nazwisk. Dlatego w każdej parafii wybiera się siostrą zakonną lub kapłana, którzy potrafią pisać bardzo ładnie i dokładnie. Pod tym względem niektórych Pan Bóg obdarzył niebywałym talentem. W Polsce na przestrzeni wieków akty religijne chrztu, akta religijne związków małżeńskich i akta religijne zmarłych pisane były na początku w języku łacińskim, później polskim, a w okresie zaborów w języku rosyjskim i niemieckim. Dzisiaj w dobie komputeryzacji wymyślony został specjalny program archiwizacji danych religijnych na użytek kancelarii parafialnych, który ułatwia i przyspiesza wyszukiwanie informacji o osobach jak i drukowanie świadectwa czy też zaświadczenia. Jednakże obok tego programu księgi nadal pisane są atramentem na papierze formatu A4 w dwóch egzemplarzach, tzw. unikacie i duplikacie. Kiedy księga aktów jest całkiem zapisana, unikat pozostaje w kancelarii, zaś duplikat przesyła się do specjalnego archiwum ksiąg parafialnych mieszczącego się przy kurii biskupiej. Jest to zabezpieczenie danych na wypadek, pożaru, kradzieży lub innego zniszczenia. Dane zapisane o chrztach, ślubach i pogrzebach nie mogą zaginąć.
Po zarejestrowaniu dziecka w Urzędzie Stany Cywilnego, kiedy dziecko jest ono zdrowe i ma już miesiąc lub dwa, rodzice powinni zgłosić je do chrztu. Chrzest dziecka powinno zgłosić się do swojej parafii, czy tam gdzie mieszkają co najmniej od 6 miesięcy. Czasami bywa tak, że na razie wynajmują w tej parafii mieszkanie, ale już budują sobie dom w innej, sąsiedniej lub daleko oddalonej parafii. Wtedy powinni pójść najpierw do aktualnego proboszcza i przedstawić sprawę o swoich planach. Wiadomo im, że za jakiś czas będą mieszkać prawdopodobnie do końca ich życia na nowym miejscu. Nie opłaca się więc chrzcić dziecka w obecnej parafii, bo w niej nie będą mieszkać, Dobrze byłoby mieć możliwie wszystkie dokumenty życia religijnego w parafii aktualnej, czyli tej przyszłej. Taką sytuację zrozumie każdy duszpasterz. Niekiedy sam podpowiada, ochrzcijcie dziecko w parafii, w której później zamieszkacie. Kiedy dziecko będzie szło do I Komunii Św., swoje świadectwo chrztu będzie miało na miejscu. Nie potrzeba go wypisywać , wystarczy tylko sprawdzić w księdze.
Miejscowość, w której wierny został ochrzczony pozostaje bez zmiany. Gdy ktoś ochrzczony w Polsce. W jednej z parafii otwockich, wyprowadził się do Londynu, Rzymu czy Paryża, a ma zamiar być u I Komunii Św., przyjąć sakrament bierzmowania, czy wstąpić w katolicki związek małżeński, potrzebuje świadectwa chrztu, świadectwo chrztu będzie mógł otrzymać tylko w miejscu jego chrztu, z tej parafii, w której był ochrzczony. Miejsce chrztu nigdy się nie zmienia. Gdyby parafia, w której był odbył się chrzest rozrosła się i powstała z niej nowa pod innym wezwaniem i gdyby miejsce zamieszkania ochrzczonej osoby należało do nowej parafii, to księga a aktami chrztu pozostaje na starym miejscu. Z uwagi na wyjątkową godność i ważność sakramentu małżeństwa, narzeczony bądź narzeczona powinni wiedzieć, że ich świadectwo chrztu powinno być świeżo pobrane i data jego ważności wynosi tylko trzy miesiące. Stare świadectwo, wydane kiedyś do I Komunii Św. bądź do sakramentu bierzmowania ze wsteczną datą powyżej trzech miesięcy jest nieważne.
Chrzest rozpoczął w nas życie nadprzyrodzone i życie łaską Bożej. Jest dla nas otwartą bramą do innych sakramentów, narodził nas do Królestwa Bożego. Datę naszych narodzin pamiętamy, miejsce urodzenia też, a czy pamiętamy datę naszego chrztu?
